We maken muziek in de kleuterklas

Muziek in een kleuterklas is een must en zeker niet meer weg te denken. Kleuters leren erg veel bij door met muziek in de kleuterklas te werken. Zo kunnen ze bijvoorbeeld erg veel bijleren door een liedje te zingen, hun taalontwikkeling word gestimuleerd, en meestal zit er ook ook een boodschap of een leerijk apect in een liedje. bv. een liedje over hoe je, je veters moet strikken, of over een slang die erg lang is. Kleuters vinden zingen erg leuk. Kleuters zijn ook heel blij als ze mogen experimenteren met muziekinstrumenten.


Maar al die muziekinstrumenten aankopen is duur, daarom hebben wij voor het vak muziek de opdracht gekregen om er zelf te maken.



De muziekinstrumenten die ik gemaakt heb van links naar rechts en van boven naar onder voorgesteld:

1. De schuddoosjes: Dit zijn kleine geverfde doosjes en potjes opgevuld met allerlei kleine materialen zoals maïs, rijst, kikkererwten, macaroni enz. De kleuters mogen met de doosjes schudden op de maat van de muziek. Doordat de doosjes uit verschillende materialen zijn gemaakt (blik, karton, hout) en met verschillende materialen zijn opgevuld, is het ook leuk om samen met de kleuters te luisteren naar de verschillende geluiden die de schuddoosjes maken.


2. De trommels: De trommels zijn gemaakt uit grote kartonnen buizen, met daarboven een laag van dunne stroken bruin papier die in behangerslijm zijn gedoopt. Door deze kringsgewijs op elkaar te leggen en daarna te laten drogen ontstaat er een hard bovendeel. De kleuters mogen daar dan met een trommelstok op trommelen. (De trommelstok is een een dun houten stokje waarop ik een parel gevijsd heb.)
   
3. De bellenkransen: Met een leren riem, een zwart buisje, ijzerdraad en kleine belletjes is deze bellenkrans vlug gemaakt. Hij is speciaal in een kleiner formaat gemaakt omdat de kleuters deze met hun kinderhandjes zouden kunnen vastnemen.


4. De schuurblokken: Deze bestaan uit een houten plankje waarop een blaadje schuurpapier is gekleefd. De kleuters moeten de 2 houten plankjes over elkaar wrijven, en dan maakt het instrument schuurgeluiden. Om de grip van kleuters op de schuurblokken te verbeteren, heb ik er een kleine deurknop op geplaatst.


5. De ritmestokjes: Dit zijn stokjes van ongeveer 2 centimeter uit bamboe, pvc-buis en een soort speciaal karton. De kleuters kunnen een mooi geluid maken door deze twee stokjes gewoon tegen mekaar te slaan. Dit is een goeie oefening om de kleuters in het ritme te laten spelen op muziek. Dit stimuleert echt wel hun ritme gevoel. Het voordeel aan deze stokjes is dat ze eenvoudig te maken zijn. Op die manier kan je er voldoende maken, zodat je ze voor iedere kleuter hebt. Door verschillende materialen te gebruiken kunnen de kleuters de geluiden vergelijken.


6. De raspinstrumenten: Deze instrumenten maken raspgeluiden door er met een fijn stokje langs te wrijven. Deze instrumenten kan je gemakkelijk maken met een lege fles met ribbels in, een voorwerp waar je geribbeld karton op kleeft of geribbeld hout.


7. De schellenstok: Met kroonkurken, nagels en wat hout kan je zo een schellenstok maken. De schellenstok maakt het geluid zoals die van een tamboerijn.


8. De sambaballen: Sambaballen kan je maken door met papier-marché een waterballon te bekleden, als die hard is, snij je er een opening in. Dan kan je er net zoals bij de schuddoosjes rijst of iets dergelijks indoen. Als je een handvat voor de sambabal wilt kan je een houten stok in de opening steken, en er nog een laagje papier-marché over doen.
   
9. De triangel: Deze heb ik aangekocht.


10. De cocofoon: Zaag een cocosnoot mooi in twee. Lepel hem uit en hang aan elke helft een leren riempje als handvat. De cocofoon maakt een beetje het geluid van de voetstappen van een paard, dit is één van de favorieten van de kleuters.
    
11. De schuddoosjes: Dit zijn ook schuddoosjes, maar doordat ze doorzichtig zijn kunnen de kleuters zien welk materiaal er inzit. Verschillende materialen maken verschillende geluiden, dit zullen ze wel ontdekken. Vooral peuters vinden dit een leuk instrument.
    
12. De fietsbel: Een houten stok (bijvoorbeeld van borstelsteel) met daarop het bovenste van een fietsbel geschroefd. De kleuters moeten er dan ook met een trommelstokje op slaan. Let wel op: De kleuters moeten op de zijkant van de bel slaan. En dat ligt wel soms nogal moeilijk voor de de jongste kleuters, die willen steeds op de bovenkant slaan, maar dat produceert geen geluid. Daarom dit intrument best maar vanaf tweede kleuter gebruiken.

Ik heb mijn koffer ook nog aangevuld met een fluit, mondharmonica, tamboerijn en ander aangekocht materiaal.

Nadat al mijn instrumenten klaar waren ben ik op zoek gegaan naar een koffer en heb die beschilderd in het thema muziek. De kleuters zijn extra nieuwschierig en gemotiveerd als ik deze koffer bovenhaal. En zijn dan zeer enthousiast om mee te doen.

boekentip

Deze keer heb ik een boekentip voor jullie...

Ik wil jullie graag een boek voorstellen , dat ik persoonlijk erg mooi vind.

De titel van het boek is: "Liefde... jakkes!" van Michael Catchpool en Victoria Ball.

Het boek gaat over Thomas. Thomas houdt niet van liefde. Hij vindt al dat kleffe liefdesgedoe maar niks. "Jakkes" zegt hij als mama en papa zoenen en knuffelen. Zijn oma en opa zijn al even erg. En Thomas' zusje, die doet daar ook al aan mee. Thomas neemt zijn fiets en rijdt weg om aan al dat liefdesgedoe te ontsnappen. Hij rijdt tot aan het grote oerwoud. maar daar is het al net zo erg! Olifanten geven elkaar dikke, natte zoenen, apen zwaaien arm in arm door de bomen. "Jakkes" zegt Thomas. "Ik kan er niet meer tegen." Thomas leent een onderzeeboot en zakt helemaal naar de bodem van de zee, zo denkt hij eindelijk te ontsnappen aan de liefde. Maar het is daar nog veel erger. Alle zeedieren en vissen zoenen met elkaar, of geven elkaar knuffels. "Jakkes" zegt Thomas. Nu is het genoeg denkt Thomas en hij vliegt naar de maan, maar daar is het nog veel, veel erger! De mannetjes op de maan hebben veel meer armen om te knuffelen en veel meer monden om te zoenen. "Jakkiebah" . Thomas vaart met zijn boot naar een onbewoond eiland. Eindelijk is hij alleen, tot hij Laura ontmoet. Laura is ook op het eiland, ze wil ook ontsnappen aan al dat kleffe liefdesgedoe. Nu doen ze alles samen. En opeens als Thomas valt, grijpt Laura zijn hand "Oef , gered". Even later lopen Laura en Thomas hand in hand. "Jakkes" zegt Thomas, "Jakkes" zegt Laura...



Ik vind dit een erg mooi boek. Het boek sluit goed aan bij de leefwereld van kleuters. Er zijn veel kleuters die al dat geknuffel en gezoen van hun mama en papa maar niks vinden. In dit boek kunnen ze zien, dat het bijna iedereen overkomt, en dat het hun ook kan overkomen.

In het boek zit er veel herhaling, dit is belangrijk voor kleuters, kleuters vinden dat leuk en zo wordt het verhaalbegrip vergroot. Het woordje "Jakkes" komt op bijna iedere pagina in het boek voor.

Het boek bevat ook erg mooie illustraties. Foto's worden gecombineerd met tekeningen. Zoals je kan zien op de bladzijde uit het boek hieronder. De bomen op de achtergrond zijn een foto de rest is een tekening. Deze techniek vind je op iedere bladzijde terug. Soms opvallend, soms wat minder opvallend.


De tekeningen op zich zijn ook erg mooi en kindvriendelijk. Zoals je ziet op de volgende illustratie.



Wanneer kan je dit boek gebruiken in de kleuterklas:

• In de periode van valentijn.
• Als er een kleuter in de klas is waarvan de ouders (opnieuw) trouwen.
• Als je over verschillende plaatsen en ruimten bezig bent (in het boek komen de zee, de maan, thuis, het oerwoud en een onbewoond eiland aan bod).
• Als er kleuters naar je toe komen met de vraag: "Wat is verliefd zijn?"

Enkele verwerkingsmogelijkheden met het boek:

• Tijdens de bewegingles een ontdekkingstocht doen met de kleuters: we gaan naar het oerwoud, we duiken in de diepe zee, we vliegen naar de maan,...
• Tijdens een beeldactiviteit de kleuters laten werken met de techniek die de illustrator van het boek gebruikt. De kleuters mogen verder tekenen vanuit een halve foto, of de kleuters mogen een tekening maken waar ze ook allerlei prenten uit tijdschriften mogen op kleven.
• In godsdienst kan je samen met de kleuters bespreken wat iemand "graag zien" is.

Dit zijn maar enkele voorbeelden, er zijn er natuurlijk nog veel meer.

Ik raad dit boek dus ten sterkste aan, het is een mooi boek voor groot en klein!

De hoed van "Fien"

Voor de stage in het BC "Gewoon Fien" heb ik een grote hoed gemaakt met allerlei spullen, net zoals Fien deed in het boek. Meer informatie over het boek kan u krijgen met een klik op de volgende link. http://www.peuterplace.nl/kinderboeken/gewoon_fien.htm

Op volgende foto kan u de hoed zien die ik gemaakt heb. De juf van mijn stageklas heeft deze foto genomen. Ik heb deze hoed gebruikt om het boek in te leiden.

Als basis om die hoed te maken, heb ik een eenvoudige kleine strohoed genomen.

Daarna heb ik een groot stuk karton aan de hoed bevestigd, en daar terug een opening voor mijn hoofd in gemaakt. Op de hoed heb ik een omgekeerde emmer geplaatst, daarboven heb ik geel crépe papier gehangen. Op het vlakke deel van de hoed heb ik twee boa's bevestigd. Helemaal bovenaan op de hoed heb ik een plastiek plantje gezet. Vooraan de hoed heb ik een barbiepop geplaatst (dit vonden vooral de meisjes erg mooi) . Dan heb ik de hoed nog verder versierd met lintjes, strikjes, gekleurde pluimen en vlinderspeldjes. Als laatste heb ik ook nog via touwtjes allerlei knuffeldieren aan de hoed gehangen.

De kleuters waren erg onder de indruk van de hoed. Toen de kleuter van de dag de hoed mocht opzetten, straalde hij duidelijk.

Mijn weerkoffer

Een opdracht voor wero: De weerkoffer.

Ik begon met een weerhuisje ineen te knutselen.
Het weerhuisje bestaat uit een middendeel en twee zijdeeltjes.

In het middendeel kan het weerkaartje in het raampje geschoven worden. Aan de linkerkant van het weerhuisje hangt met een scharnier een groen plankje bevestigd waarop er een weerpoppetje staat.

De kleuters moeten het weerpoppetje aankleden naargelang het weer buiten.

De kleren van het weerpoppetje kunnen aangebracht worden met behulp van velcro.

Aan de rechterkant heb ik met scharnieren een blauw plankje bevestigd, daaraan hangt een haakje waaraan de kleuters het juiste seizoen mogen aanhangen. De zijkanten zijn er met scharnieren aan bevestigd omdat deze zouden kunnen ingeklapt worden voor de jongste kleuters, die nog niet bekwaam zijn om een onderscheid te maken tussen de verschillende seizoenen. Ook tussen de verschillende weerkaartjes bevind zich een gradatie.

Bovenaan het huisje is ook een haakje bevestigd om de dagen van de week aan te hangen.

Achteraan het huisje is ook een opbergvakje bevestigd waar alle toebehoren kunnen ingestopt worden. En door dit bakje kan het huisje ook rechtop staan.

Dan heb ik ook nog enkele toestellen gemaakt om het weer te meten.

Als eerste heb ik een luchtdrukmeter gemaakt.

Omdat het begrip "luchtdruk" nog wat moeilijk is voor kleuters leg ik dit gewoon uit door te zeggen dat als de wijzer omhoog gaat, het mooier weer word en wanneer de wijzer naar beneden gaat het weer slechter word. Dit wordt aangegeven met symbolen op het plaatje waar de wijzer naar wijst. Door middel van een verschuifbaar plaatje kunnen de kleuters de plaats waarnaar de wijzer wijst aanduiden.

Als 2de heb ik een windzak gemaakt, om de windrichting te bepalen.

Dit heb ik gedaan door een nylonzak te naaien en die aan een ijzeren lus te bevestigen.

Die ijzeren lus staat vastgedraaid op een ijzeren staander, zodat de windzak niet kan omwaaien.

De ijzeren lus draait rond op haar basis, zodat ze kan meedraaien met de windrichting.

Als derde toestel heb ik iets gemaakt om de windsnelheid te bepalen.

Naar gelang de snelheid van de wind gaan de bekertjes traag of snel vooruit.

Eén bekertje is met rood kleefband gemarkeerd.

Zo kunnen de kleuters de windsnelheid bepalen door samen met mij te tellen hoeveel keer het rode bekertje in een minuut passeert.

Als laatste heb ik nog een eenvoudige regenmeter gemaakt.

Door de gekleurde bolletjes kunnen de kleuters zien hoeveel bekers water er in de fles zitten. En zo kunnen ze bepalen of er veel of weinig neerslag is gevallen.

Onderaan in de fles bevinden zich knikkers zodat de fles niet omwaait bij wind. Het is de bedoeling dat als je de regenmeter buiten zet, je er eerst water tot aan de bovenkant van het zwart kleefband in doet.

Nadat al mijn weertoestellen en mijn weerhuisje klaar waren ben ik op zoek gegaan naar een koffer om alles in op te bergen. Ik kocht een tweedehans koffer en schilderde hem volgens de vier seizoenen.

Toen was mijn weerkoffer klaar voor gebruik...

Stage in het BC "groenten".

Na vele weken van voorbereiding mochten we eindelijk op onze stage vertrekken...

Ik was wel wat zenuwachtig, dit was de eerste stage waar ik al bijna alles moest overnemen van de Juf, op alle vorige stages moest ik de juf helpen en nu en dan eens een activiteit geven (ook bij mijn stages in het middelbaar). Gelukkig stelde de Juf mij al meteen gerust en zei me dat ik gewoon ontspannen te werk moest gaan, dat het op die manier veel vlotter zou verlopen.

Mijn eerste onthaal verliep vlot, de kleuters kenden me al van op de observatiedagen. En maakten er dan ook geen probleem van dat ik opeens voor de klas stond. Ook tijdens de waarneming over groenten deden alle kleuters gewillig mee. Na de waarneming mochten de kleuters groenten boetseren met gekleurd zoutdeeg.

Ook toen ik na de middag een poppenspel met groenten deed waren de kleuters erg enthousiast. Rita de lieve wortel, Wouter de stoere wortel, Pieter de verlegen tomaat en Jean de wijze ui waren de favorieten van de dag.

In de stageweek heb ik samen met de kleuters vanalles over groenten geleerd. We deden alles in het thema van groenten. We zongen liedjes over groenten, we deden spelletjes rond groenten, in de klas werd een groentewinkel geopend, we werden zelf groenten in de turnles en we deden nog zoveel meer.

We hebben ook ons eigen moestuintje geknutseld, en ook een vogelverschrikker gemaakt om in het tuintje te plaatsen zodat deze onze groenten zouden beschermen. Natuurlijk hebben we ook een paadje met kiezelstenen gelegd zodat de kabouters hun voeten niet in aarde zouden zijn als ze in het tuintje wilden stappen. Eén perceeltje van ons moestuintjes bestond ook uit tuinkers die we zelf mochten zaaien.

Als afsluiter van de stageweek, heb ik samen met de kleuters belegde broodjes in de vorm van een mannetje gemaakt. De kleuters mochten eerst de groenten in wassen en in stukjes snijden. En daarna hun eigen broodjes beleggen. En als laatste hebben we allemaal gezellig samen ons broodje opgegeten.

"Juf, kom je echt nooit meer terug, dan ga ik wel een beetje verdrietig zijn hoor...." was de reactie een kleuter.

En met deze zin was mijn stage afgelopen.

Ik heb van deze stage genoten, en vond het jammer dat ze al zo vlug afgelopen was.

Met een klik op de volgende link kan je de klasblog van mijn stageklas bezoeken, daarop kan je ook nog enkele foto's van mijn stage en vele andere foto's van de kleuters bezichtigen.

http://juftine-sint-lodewijkk2.blogspot.com/

Mijn stoel

Eén van de eerste opdrachten die we moesten maken was een opdracht voor beeld. We hadden de keuze, ofwel moesten we een stoel bewerken of een koffer beschilderen. Ik heb gekozen om een stoel te bewerken.

De eerste dag van de herfstvakantie ben ik eraan begonnen. Ik heb eerst de kroontjes met kippengaas en ijzerdraad op een oude stoel uit riet bevestigd. Daarna heb ik aan de hand van papier marché (oude kranten en behangerslijm) de gaten in de stoel weggewerkt, en de stoel veranderd in een kleine troon. Als de stoel droog was, kreeg hij ook nog een witte grondlaag. Zoals je waarschijnlijk al gezien hebt, heb ik mijn stoel volgens het thema "prinsessen" gemaakt. Ik ging dus op zoek naar allerlei prentenboeken over prinsessen en ik selecteerde er de mooiste prinsessen die het best geschikt waren voor kleuters uit.
Nadat ik mijn verf gekocht had, begon ik duchtig te schilderen. Ik verfde de achtergrond in het lichtblauw en tekende er de prinsessen op.

Telkens ik eventjes een momentje over had na school, schilderde ik een stukje.

Ik heb een lange tijd aan mijn stoel gewerkt, maar ik ben blij met het resultaat.
Nadat de stoel nog een laagje vernis had gekregen, kon ik hem indienen op school...